SENİ SEVMEK DELİLİKTİ…

SENİ SEVMEK DELİLİKTİ…

Azat et artık tutuklu hallerimin,

Yosunlaşan hücrelerini

Beni tragedyaların maviliğine sal,

Kırık kanatlarımla,

Can pıhtısına gebe düşler kuruyorum hayalinde,

Ayarsız akranımla

Boynumda künye gibi taşıdığım,

Bir intihar güncesi taşıyorum

Zamanın silueti üzerimde çekilmeyen

Gölgeler bırakıyor..

Gövdemde uzantısı sana dayanan,

Zincirli halkalarla tutunuyorum.

En uzak meridyenden,

Göz kırpıyorum paraleline

Bütün renkleri siyahtır doğanın,

Sensizliğinde

Ölümün rengi aynalara yansır yokluğunda

Resminin olduğu yerde saklıyorum seni

 

Sen üzülme,

Yeter ki sen üzülme,

Seni içinden silecek hücreyi, kangren diye alırım

Yarı yolda bırakacak kalbi

akbabaların kirli gagalarına bırakırım gülüm.

Seni unutmak tanrıya isyandır,canım

Bil ki ben sana şah damarından bile yakınım

 

Şimdi çöl ortasında ki bir serap çılgınlığına

Uyak düşüyor gözlerim.

Gel.

Ne olur gel.

Tanrı;nın kutsal saydığı tüm kitaplar üstüne

Seviyorum seni

Gel

Yine bir ezan sesinde bekleyeceğim seni

Çoban yıldızı veda etmeden ayın şavkına,

Gel

Yakamozlar saklanmadan denizin dibinde

İçindeki yarını bana taşıyarak,

Gel

Seni sevmek bayrağa diyetsiz kandır gülüm

Ve ben seni kanım pahasına seviyorum

Canım;seni seviyorum seni

Seviyorum seni..

Seni..

 

AŞK BİTTİ……

AŞK BİTTİ……

Bir aşk nasıl biterse

Öyle bitti bu aşk da

Uzun bir hastalık gibi

Aralıksız dinlediğim

Alaturka bir fasıl gibi

 

Gökyüzüne bakmayı,

Dostlara mektup yazmayı,

Çiçekleri sulamayı

Unutmuşluğum gibi bitti.

 

Bir aşk nasıl biterse,

Öyle bitti bu aşk da.

Yürümeyi yeniden öğrenen

Felçli bir çocuk gibi

Sokağa çıkmalıyım şimdi

Ve çoktandır

İhmal ettiğim dostlara

Yeni bir adres bırakmalıyım.

Pencereleri açmalı,

Kitapları düzenlemeliyim

 

Belki, bir yağmur yağar

Akşama doğru

Yarıda bıraktığım

Şiirleri tamamlarım.

“Aşk da bitti” diyordu ya bir şair,

AŞK BİTTİ İŞTE..

TAM DA ÖYLE.

 

AŞK BİLMECESİ

AŞK BİLMECESİ

Boynumu uzatırken urganlara

Lacivert bir geceyi alıyorum koynuma

Aşk, cellattır ilmek ören

Adım atıştır yokluğa.

 

Heceler dizilirken boğazıma

Bir çırpıda çıkıveren bir hecedir aşk.

O kuytu kimsesiz sokakların beslediği

Baharların çiçek gibi devşirdiği

Umudun bir çelenk olduğu

Üç harfli, çok kanatlı bir devdir aşk.

 

Bir kar soğuğudur alev alev yüreğimdeki

Olmayan/Olmayacak bir sevgilidir aşk.

Sızıların topak olduğu yürekte

Dağlarda hiç açamayan bir çiçekte

Yumak olmuş bir ‘hiç’tir aşk.

 

Bu, sesin midir ölü uykusundan uyandıran?

semayı aydınlatan bir kandildir aşk.

Karanlığın ışık olduğu bir yerde

Bazen salarken en onulmaz derde

Yüreklere sürülen bir merhemdir aşk.

 

Hiçliğin yedi kapısından ilkinde yığıldım

Bir de kapıda sessiz bekliyordu uçarı aşk.

Yerin yedi katını birleştiren

Göğün yedi kapısına açılan

Öylesine bir garip iklimdir aşk.

 

Genç kızların gergeflerde dokuduğu

İlmik ilmik damıttığı bir nakıştır aşk.

Dağların omuzlamaktan çekindiği

Yiğidin yakalanmaktan korktuğu

Ama pervane misali uçtuğu

Marazî bir bilmecedir aşk

 

AŞK AFFETMEKTİ KİMİ ZAMAN

AŞK AFFETMEKTİ KİMİ ZAMAN

Yirmidört saatimin kadınıydı

Dahası olmadığından

Gülüşünün sıcaklığında ısınırdım

Tüm kış ve sonbahar

Havalı duruşunda serinlerdim

Koca yaz

İnce uzun bacakları

Rakseder gibi yürüyüşü

Albenili endamı

Uçururdu beni fantezi diyarlarına

Pandora’nın kutusundan çıkanları

Sayardı tek tek

Ağzım açık dinlerdim,suskun

Ecemdi yere indiremediğim

Aşk atfetmekti kimi zaman

Makyajdı,sevgiliye düşlerde sürülen;

Kopan ilk fırtınanın yağmuruyla akan

Ve bir daha anımsanmayan

 

AŞK ATEŞİ

AŞK ATEŞİ

Anlatamıyorum duygularımı sana,

Açamıyorum kalbimi her yanıyla.

Senin yanında ama sensiz yaşıyorum,

Ve sadece kendi yüreğimi yakıyorum.

Her gün geçtikçe daha çok yanıyorum sana

Hayran oluyorum her yanına,

Ya geçici bir heves ya da geçek bir tutku

Ama şunu bil ki tek doğru var;

O da sana olan sevgim,

Ve bu doğru asla bitmeyecek,

Bu ateş asla sönmeyecek,

Bir meşale gibi yanacak,

Yüreğimi aydınlatacak…

 

AŞK AKLIMDA HEP VAR

AŞK AKLIMDA HEP VAR

Bugün aklımda bir tek sevgili var.

Diğer insanlar nerdeler?

Ne önemi var..

Benim aklımda sevdiğim,

Onun aklında ben?

Yeteriz birbirimize,

Yaşarız yaşadıklarımızda birbirimizi…

 

AŞK YAĞMURU SÜRGÜNLERİ

AŞK YAĞMURU SÜRGÜNLERİ

Konak saat kulesi dibinde bir bayan

kurumuş dudakları

saçları acele taranmış

ayakkabıları oldukça ıslak

bedeni üşümekten firar etmiş

yaşam yorgunu bir bayan.

 

Gözlerde kaçamak bekleyiş

endişeli geçti önümden seslensem duyacaktı

bekletenleri konuşalım diyecektim

yağmur yağmakta

o aramakta bekleteni

semanın tuvaline sadece kara bulutlar çizilmiş

yıldızları silmişler

aldırmadan şemsiyesiz umutlarda bekledi

kuru kalabalık ıslak sokaklarda hızla geçiyor

belki onlarda koşarak arıyor

yerlerde ıslaklığın geçici gölgesinde mutluluğu.

 

Gelmedi bekleteni bayanın

derme çatma düşler ülkesine dönüyor

yağmurda örselenmiş üzgün

için için yanıp

İzmir in aşk sürgünlerini ıslattığı yağmurunda

kuru adımlarla

çaresiz gidiyor

kara kara düşünüp

beyaz martı çığlıklarında gitti bayan

ben yağmura sürgün boşluktaki pıhtımla

utana utana

unuta unuta

usana usana

yağmurla akıp yine yalnız evime sürüklendim.

 

AŞK…..

AŞK…..

Ne okunur, ne yazılır…

Aşk öyle bir hitaptır ki!

Ne silinir, ne kazılır…

Aşk öyle bir kitaptır ki!

 

Ölüleri diriltir aşk!

Dirileri delirtir aşk!

Düşmesin bir taş yüreğe…

Yavaş yavaş eritir aşk!

 

Derttir, derman bildirmez aşk!

Çektirir de öldürmez aşk!

Hasret ile örülürse…

Ağlatır da güldürmez aşk!

 

Bâzen gözde bakıştır aşk!

Bâzen sözde yakıştır aşk!

Bâzen tebessüm, edâdır…

Bâzen gizli akıştır aşk!

 

Öyle bir kitaptır ki Aşk!

Çok yazılır…Çok okunur…

Sihirli hitaptır ki aşk!

Acemilere dokunur…

 

AŞKADIR İSYANIM

AŞKADIR İSYANIM

 

Heybetli bakardı gözlerim

Aşk ile akardı sözlerim

Tatlı nağmelere vurgundu ümitlerim

Silindiğim günden beri yalnızım

Atılmışım sonbahar akşamında

Sövülmüşüm dövülmüşüm

Aşka dır isyanım

Yalnızlık başa gelince

Titrer o heybetli bakışlarım

Dilim tutulur

Karalara bağlanır ümitlerim

Unutulduğum günden beri yalnızım

Hatırlanması hoş hatıralarlayım

Kendimi vurduğum

Unutulmuş o uzak diyardayım

İsyanlar çığlık çığlık eserken yüreğimde

Aşka dır isyanım

Deli divane döner durur şu kalbim

Zamana yenik olmuş şu garip gözlerim

Ağlamak bile haram olmuşken

Sevdalara hala hasrettir şu yüreğim

 

AŞK MI ?

AŞK MI ?

 

Benim için Aşk Sabahları mutluluk, gündüzleri hasret, akşamları sevinçtir…

Aşk sevgilinin gözlerinde yaşama sebebi bulmaktır.

Aşk eldeki iki yarım elmadan büyük olanını sevgiliye vermektir.

Aşk için sızlasa da sevgilinin yüzüne gülümseyebilmektir.

Aşk susuzluk öldürecek olsa da bardağı önce ona uzatmaktır.

Aşk iki elin tutmaz olsa da onu sırtında taşıyabilmektir.

Aşk almadan verirken gocunmamaktır.

Aşk gözlerini kapattığında onun kokusunu duyabilmektir.

Aşk bağıra bağıra ‘seviyorum’ diyebilmektir..

Aşk sen soğuk karların içindeyken içini ısıtan ateştir.

Aşk yaşarken ölmek ya da öldükten sonra yaşayabilmektir.

Aşk köklerini dünyaya salmış somut bir değerdir -? ? ?

Aşk bir avuç kum içindeki bir kaç parça altın gibidir! ! !

Kum parmaklarınızın arasından kayarken,

tek düşündüğünüz altının sonunda avucunuzda kalmasıdır…

Sonunda altın avucunuzda öyle veya böyle kalır…

Daha sonra anlarsınız ki…

Gerçek Aşk o akan kumlardaymış.

Aşk belki sevilmeden sevmek demektir.

Aşk ellerinle onun ellerini tutarken gözlerinin içine bakıp pembe düşler kurmaktır.

Aşk sevgili için her şeyini verebilmektir…

Karşılıksızsa sabahtan akşama kadar ağlamak Aşk.

Bence aşk kendini unutup başkasını yaşamaktır.

Aşk acı çekmektir.

Bir yudum suyun olsa bile onunla paylaşmaktır.

Geceleri uykusuz kalmak, sabahları da koşarak onun yanına gitmektir.

Her an yanında olsa bile, yine de onu özlemektir.

Onu bir çiçekten bile kıskanacak,

ama son nefesini bile ona verecek duruma gelmektir.

İşte aşk budur ve ben sana AŞIĞIM! ! !